بخشی از متن فایل
ساختمان ATP سنتاز
این آنزیم از چند زیر واحد ساخته شده است. بخشی از این آنزیم که درون غشایی است را به دلیل حساسیت به آنتی بیوتیک اولیگومایسین به نام Fo می خوانند و بخش دیگر که به صورت زایده ای برجسته به سمت ماتریکس قرار دارد را FI می خوانند به همین جهت آنزیم ATP سنتتاز گاه بنام کمپلکس خوانده می شود.
در واقع یک کانال پروتونی ست ولی جز کاتالیتیک آنزیم محسوب می شود. از آنجا که کمپلکس در شرایط معین قادر به تجزیه ATP نیز می باشد به آن ATPase نیز می گویند.
چه عواملی مانع ساخت ATP در مسیر فسفریلاسیون – اکسیداتیو می شوند :
- عوامل مهار کننده زنجیره انتقال الکترون :
همانگونه که گفته شد ترکیباتی چون سیانید , مونواکسید کربن و با از کار انداختن کمپلکس IV زنجیره انتقال الکترون را مهار می کنند و آنتی مایسین با از کار انداختن کمپلکس III مانع انتقال الکترون می شوند
- عوامل مهار کننده کمپلکس
اولیگومایسین مانع عمل جز شده به این طریق از سنتز ATP جلوگیری می کنند.
۳– عواملی که از جفت شدن انتقال الکترون و سنتزATP جلوگیری می کنند. (uncoupler) : این عوامل بدون آن که مانع عمل زنجیره انتقال الکترون یا کمپلکس شوند از سنتزATP جلوگیری می کنند در واقع ترکیباتی چون دی نیتروفنل و دی کومارول باعث نفوذپذیری غشای داخلی میتوکندری و در نتیجه کاهش پتانسیل الکتروشیمیایی شده و از این طریق سنتز ATP انجام نمی شود. در حضور چنین موادی زنجیره انتقال الکترون با سرعت زیاد انجام می شود ولی انرژی حاصل از انتقال الکترون ها به صورت حرارت هدر می رود و ATP ساخته نمی شود
تنظیم زنجیره انتقال الکترون
نسبت , فشار سهمی اکسیژن (PPO۲ ) , گرادیان pH و نسبت نقش مهمی در تنظیم زنجیره انتقال الکترون و در نتیجه فسفریلاسیون اکسیداتیو دارند.
به عنوان مثال با افزایش غلظت ADP وPi انتقال الکترون تسریع می شود. گفته شد که اختلاف غلظت پروتون در دو طرف غشای درونی باعث ساخت ATP می شود ولی چنانچه غلظت پروتون در خارج غشا از حدی بیشتر شود خود باعث مهار زنجیره انتقال الکترون می گردد.